Εκχώρηση στον Άλλον

Στην εμπειρία του έρωτα είμαστε όλοι πρωτόπλαστοι. Η ανθρώπινη φύση μας (το ακαθόριστο αυτό κράμα ψυχής και κορμιού) ξέρει με φοβερή οξυδέρκεια πέρα από τα νοήματα ,πως η πληρότητα της ζωής κερδίζεται μόνο με την αμοιβαιότητα της σχέσης. Στην αμοιβαία αυτοπροσφορά. Διψάμε για ζωή και το ενδεχόμενο της περνάει μόνο μέσα από την σχέση με τον Άλλον. Στο πρόσωπό του αναζητάμε τη δυνατότητα της ζωής.Ο Άλλος έιναι η μόνη δυνατότητα να έχει αμοιβαιότητα η σχέση μας με τον κόσμο. Έκθαμβοι ψηλαφούμε την ένδεια του βίου να μεταμορφώνεται σε απρόσμενο πλούτο ζωής. Καθημερινές στιγμές ρουτίνας μεταλλάζουν σε εμπειρία γιορτής γιατί η καθημερινότητα σαρκώνει τώρα την αμοιβαιότητα της σχέσης.
Ο έρωτας είναι η αμοιβαία θυσιαστικός: ή σπαραγμός και ρήξη - συμβιβασμός δεν υπάρχει.Επιλεκτικά απόσπασμα από το υπέροχο βιβλίο του καθηγητή μου στο σχολείο Χρήστου Γιανναρά "Σχόλιο στο Άσμα Ασμάτων" και ταυτόχρονα σχόλιο σε μια εποχή που τείνει να ξεχάσει το κεντρικό σύνθημα της αγαπης: "Έρωτας σημαίνει εκχώρηση στον Άλλον". Προσωπικά το εισπράττω και ελπίζω πως το ανταποδίδω.Δεν είναι εύκολο πράγμα να κόβεις απο τον εαυτό σου. Πολλές φορές παρασύρεσαι ζητάς ανταλλαγματα, λες "αφου εγω εκανα αυτο, τοτε εσυ γιατι.." μετα ηρεμεις και καταλαβαινεις το λαθος. Δεν ειναι οικονομία η αγάπη. Ειναι νόημα και πρόσφορα. Κραταιά ως θάνατος. H αγαπη ξέρει. Το σώμα ξέρει. Όλα τα άλλα ειναι - ενδιαφερουσα και συναρπαστικη- πλοκή του βίου. Τα βιβλια όμως, όπως και η ζωή, δεν είναι πλοκή. Είναι νόημα, αίσθημα και αλήθεια.Πάμε παρακάτω. Its a beautiful day που ελεγαν και οι Love (καλυτερα από τους U2)